Artykuły: Kazimierz Kamieński "Huzar"
01 - Obwód ZWZ - AK - AKO - WiN - Wysokie Mazowieckie
Książeczka, którą oddajemy do rąk czytelników w związku z odsłonięciem pomnika kapitana Kazimierza Kamieńskiego „Huzara" i jego żołnierzy w Wysokiem Mazowieckiem, poświęcona jest ludziom, którzy w najtrudniejszych warunkach prowadzili walkę o niepodległość Polski, wiarę przodków i wolność człowieka.
02 - Pierwsze lata działalności niepodległościowej Kazimierza Kamieńskiego "Gryfa", "Huzara"
Kazimierz Kamieński całym swym życiem i działalnością wojskową związany był z terenem Podlasia. Stąd pochodził, tu spędził młodość i pobierał nauki, tu walczył w szeregach Wojska Polskiego w wojnie obronnej 1939 r., tu stawiał pierwsze kroki jako konspirator. Tak sam, w listopadzie 1951 r., w notatce sporządzonej dla potrzeb konspiracji, pisał o swojej służbie w szeregach podziemnego wojska:
03 - Obwód AK-AKO-WiN Wysokie Mazowieckie w okresie VIII 1944-IV 1947
Bezpośrednio po „wyzwoleniu" działalność organizacji AK na terenach Okręgu Białostockiego zajętych przez Armię Czerwoną zamarła. Pierwsza odprawa Komendy Obwodu Wysokie Mazowieckie, przeprowadzona w nowych warunkach, odbyła się we wrześniu 1944 r. we wsi Gawrony. Dalszą pracę organizacyjną w obwodzie prowadzono w sposób bardzo zakonspirowany. Pomimo sowieckiego terroru i aresztowań porządkowano stany osobowe, ustalano straty z ostatniego okresu, uzupełniano nie obsadzone funkcje. Dość skutecznie podjęto prace wywiadowcze, wprowadzając „wtyczki" do instytucji reżimowych - z milicją i Urzędem Bezpieczeństwa włącznie, o czym będzie jeszcze mowa.
04 - Działalność "Huzara" jako komendanta samoobrony i dowódcy oddziału partyzanckiego Obwodu AK-AKO-WiN Wysokie Mazowieckie XI 1944 - IV 1947
Jak wspomniano służbę w Armii Krajowej w okresie okupacji niemieckiej ppor. Kazimierz Kamieński „Gryf" zakończył w oddziałach partyzanckich Obwodu AK Wysokie Mazowieckie, walczących z bronią w ręku. Ponowne wejście na ziemię białostocką Armii Czerwonej nie oznaczało jednak ani końca wojny, ani końca polskiej konspiracyjnej działalności niepodległościowej.
05 - Dalsza walka "Huzara" - pod znakiem 6 Brygady Wileńskiej AK
Kpt. Kazimierz Kamieński „Huzar" zdecydował się pozostać w konspiracji i kontynuować działalność niepodległościową. Decydując się na dalszą walkę „Huzar" miał wówczas przy sobie już tylko trzech podkomendnych: ppor. Witolda Buczaka „Ponurego", Franciszka Łapińskiego „Szweda" oraz Wacława Zalewskiego „Zbyszka".
06 - Kpt. "Huzar" - ostatni komendant 6 partyzanckiej Brygady Wileńskiej AK 1949-1952
Przejęcie przez kpt. „Huzara" spuścizny po komendancie „Młocie" oznaczało nie tylko objęcie dowództwa nad pozostającymi w lesie partyzanckimi patrolami 6 Brygady Wileńskiej AK, ale też i kierowanie pozostałością siatki konspiracyjnej na terenie kilku powiatów - Wysokie Mazowieckie, Bielsk Podlaski, Sokołów Podlaski oraz częściowo Siedlce, Węgrów, Zambrów i Ostrów Mazowiecka.
Huzar - Testament Jana Warpechowskiego, czyli jak zdradzono Kazimierza Kamieńskiego.
28 października 1952 roku "Huzar" został aresztowany przez Ministerstwo Urzędu Bezpieczeństwa w Warszawie w dzielnicy Muranów, w bloku 52 m 38. Aresztowanie zostało sprowokowane przez przywódców Komendy „Wolność i Niepodległość" („WiN"): Stefana Sieńko ps. „Kłos", Stefana Kowalskiego ps. „Kazimierz”, Edwarda Wasilewskiego ps. „Wichura" i Janusza Terlikowskiego ps. „Rytel".
|
|
| | |
Ciechanowiec OnLine 2006 - 2019...
Prawa autorskie należą do autorów i/lub redakcji portalu ciechanowiec.info.
Przedruk, reprodukcja, powielanie na potrzeby komercyjne bez zgody właściciela praw autorskich są zabronione. ...
Redakcja ciechanowiec.info nie ponosi odpowiedzialności za treść reklam, wpisów użytkowników w shoutbox, komentarzy na forum, pod newsami, artykułami, zdjęciami, wpisami na facebook i innych portalach społecznościowych.
Powered by PHP-Fusion copyright © 2002 - 2020 by Nick Jones.
Released as free software without warranties under GNU Affero GPL v3.
Wygenerowano w sekund: 0.13 | 21,344,396 Unikalnych wizyt | jQ Blog |
| | |
|
W nocy z czwartku 20, na piątek 21 czerwca 1941 roku dom nasz został otoczony przez ośmiu uzbrojonych ludzi z NKWD. Słychać pukanie do okna i po Polsku polecenie, otwierać! Wstał brat i otworzył drzwi. Gdy zobaczył uzbrojonych ludzi cofnął się do środka, a oni weszli do domu. Jeden z nich, najstarszy rangą powiedział żeby nie robić paniki i że za pół godziny mamy wszyscy być gotowi do podróży. Powiedział, że pojedziemy do Związku Radzieckiego. Było nas w domu pięć osób. Ja, brat i drugi brat z żoną i z dwutygodniową córką.
Przed domem stała już fura. Nam kazali szybko pakować rzeczy na furę, bratowej szybko się ubierać i szykować dziecko do drogi. Sami tymczasem przeprowadzali tak zwaną rewizję, zabierając dla siebie niektóre rzeczy z domu...
